υποτίθεται ότι σ' αυτή τη χώρα είμαστε εθνικιστές, υπερπατριώτες, πρώτοι σε ποσοστά στις έρευνες περί "πόσο περήφανοι είστε", έτοιμοι να επιστρατεύσουμε κάθε ιστορικό θρίαμβο από χιλιάδες χρόνια πριν για να νιώσουμε καλύτερα για τον εαυτό μας, ο οποίος εαυτός έχει πολύ, πολύ λιγότερους θριάμβους να επιδείξει από ότι εκείνοι των προγενέστερων γενεών. Αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας έχει ενίοτε κωμικοτραγικές εκφάνσεις, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα που ήθελα να σας θίξω σήμερα. Αυτό που μου κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι η εξιδανίκευση του συλλογικού μας παρελθόντος και η λατρεία μας στους ήρωες, τους καλλιτέχνες, τους στοχαστές και τους ηγέτες του πολύ μακρινού παρελθόντος είναι επιλεκτική. Είναι τόσο επιφανειακή και επίπεδη που δεν χωράει καν όλο το πάνθεον των ηρώων, των στοχαστών και των ηγετών (γιατί μιλάμε για χιλιετίες -ήταν πάρα πολλοί). Και πάρα πολλές.
Τις προάλλες έκανα ένα πείραμα: ζήτησα από τα εννιακόσια τόσα μέλη του 241020 Club να μου πουν ποια κατά τη γνώμη τους είναι η σημαντικότερη Ελληνίδα όλων των εποχών. Όπως το καταλαβαίνουν αυτό το "σημαντικότερη". Κι όπως καταλαβαίνουν το "όλων των εποχών". Και όπως καταλαβαίνουν το "ελληνίδα". Ποια είναι; Ποια νομίζετε εσείς; Οι απαντήσεις των 200 πρώτων είχαν ως εξής:
1η, η Μαρία Κάλλας, με το 26,5% των ψήφων (δηλαδή 53)
2η η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, με 11,5%
3η η Μελίνα Μερκούρη, 10,5%
4η η Υπατία, 9,5%
5η η Ελένη Γλυκάτζη Αρβελέρ, 5,5%
κι ακολουθούν η Μαντώ Μαυρογένους, η Σαπφώ, η "μαμά μου", η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, η Καλλιρρόη Παρέν, η Αμαλία Φλέμινγκ και η Δέσποινα Αχλαδιώτου, η Κυρά της Ρω. Αυτές ήταν που πήραν από 2% των ψήφων και πάνω. Παρακάτω υπάρχουν κι άλλες ενδιαφέρουσες επιλογές (από την Ολυμπιάδα και την Πηνελόπη Δέλτα μέχρι την Έλλη Αλεξίου -και τη Στέλλα Κάσδαγλη) αλλά αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι το εξής: μόλις 2 από τα 200 μέλη επέλεξαν αυτή που εγώ νομίζω ότι αντικειμενικά είναι η πιο επιδραστική, διάσημη, "σημαντική" Ελληνίδα που έζησε ποτέ.
Η Κλεοπάτρα.
Γιατί δεν υπάρχει στη συλλογική μας συνείδηση ως ελληνίδα βασίλισσα η Κλεοπάτρα; Το έχω απορία εδώ και πολύ καιρό. Ίσως, αν προλάβω, να το ψάξω λίγο, να ρωτήσω κανέναν άνθρωπο που ξέρει. Μπορεί, βεβαίως, να μου στείλετε κάποια πειστική απάντηση στο inbox μέχρι το πρωί -ήδη ακούω τα πληκτρολόγιά σας από εδώ. Έλεος κάπου. Ηρεμήστε.
|
|
|
ετούτη η μικρή νουβελίτσα ήταν πολύ καιρό στα υπόψιν: μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο πλάσματα που μπορούν να ταξιδεύουν στο χρόνο για να αλλάξουν το παρελθόν και από σύμπαν σε σύμπαν (ναι, κι άλλο multiverse). Το twist είναι ότι ανήκουν σε δυο αντίπαλες φράξιες πλασμάτων που προσπαθούν να αλλάξουν την ιστορία όλων των συμπάντων με διαφορετικό τρόπο -άρα είναι θανάσιμοι εχθροί. Αφήνοντας μηνύματα σε απροσδόκητα μέρη καθώς περιφέρονται σε διάφορες παραλλαγές της ιστορίας του
|
|
|
|
σύμπαντος, αγαπιούνται παράφορα. Ενδιαφέρον, και γράφτηκε και με ενδιαφέροντα τρόπο (δυο συγγραφείς έγραψαν παράλληλα τις ιστορίες των δυο πρωταγωνιστών) αλλά ίσως θα ήταν καλύτερο αν ήταν ακόμη μικρότερο. Η ιστορία είναι κομμένη και ραμμένη για διήγημα.
|
|
το Σάββατο στην Καθημερινή
|
|
γράφω για τα καινούργια iPhones, και συγκεκριμένα για την αλλαγή της θύρας φόρτισης και μεταφοράς δεδομένων από αυτήν που είχε η Apple εδώ και όλα αυτά τα χρόνια, τη δικιά της, στο καθολικά υιοθετημένο πρότυπο USB-C. Ένα τεχνικό θέμα, θα μου πείτε, τι ενδιαφέρει το κοινό της Καθημερινής κάτι τέτοιο. Τι πας και τους ζαλίζεις με τα γκατζετικά σου. Στο 2011 ζούμε; Μα σταθείτε, είχα λόγο. Το θέμα του άρθρου δεν είναι τα iPhones. Ποιος νοιάζεται για τα iPhones. Το θέμα μας είναι...
...η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το κείμενο θα το βρείτε στο Σαββατιάτικο φύλλο και, όπως πάντα, και το βράδυ (λίγο εκτενέστερο) στο kathimerini.gr.
|
|
|
να μια φωτογραφία που βρήκα ψάχνοντας άσχετα πράγματα στο αρχείο: ένα απόγευμα με τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα. Τι ζήσαμε, έ.
|
|
πάμε τώρα να δούμε τα λινξ
|
|
Πρώτα απ' όλα, πρέπει να αρχίσουμε με αυτό: τον ήρωα της εβδομάδας, τον ποδοσφαιριστή που, όταν ο διαιτητής του έβγαλε κίτρινη κάρτα, του απάντησε βγάζοντας κι αυτός μια κάρτα. Την κάρτα "αλλαγή σειράς" από το UNO.
Στη συνέχεια, ας δούμε την έρευνα της εβδομάδας: επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από 700.000 Σουηδούς και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γνωστικές δεξιότητες των ατόμων επηρεάζουν το αν και πότε έκαναν το εμβόλιο κατά της Covid. "The results suggest that the complexity of the vaccination decision may make it difficult for individuals with lower cognitive abilities to understand the benefits of vaccination", γράφει. Που, εδώ που τα λέμε, είναι και το προφανές. Αλλά στον δημόσιο διάλογο είναι δύσκολο να τεθεί ακριβώς με αυτούς τους όρους. Καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Και μιας και μιλάμε για αυτό το θέμα, αυτή την εβδομάδα, βεβαίως, κυκλοφόρησε και η βιογραφία του Ήλον Μασκ, και εσείς μπορείτε να διαβάσετε τις κριτικές για να πάρετε μια εικόνα, πράγμα που κι εγώ θα προτιμήσω, από το να διαβάσω το βιβλίο. Η πιο ενδιαφέρουσα και αστεία που βρήκα είναι αυτή, του συγγραφέα Γκάρι Στάινγκαρτ. Εκείνο το βιβλίο του οποίου το είχα βρει ξεκαρδιστικό.
Καταπληκτικό: μια τρισδιάστατη απεικόνιση του πώς ήταν το Τενοτσιτλάν, η πρωτεύουσα των Αζτέκων, περί το 1500.
Αυτά που κάποτε τα έλεγαν από μέσα τους ή μόνο μεταξύ τους, τώρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τα λένε δημόσια, μπροστά σε όλους. Απίστευτα πράγματα.
Πώς θα είναι το νέο πάρκο στο Τατόι;
Το σχέδιο του Τραμπ για να γίνει κανονικός δικτάτορας, παραδοσιακού, κλασικού τύπου. Κάποιοι τα έγραφαν από το 2016, αλλά τέλος πάντων, ας μην τα ξεθάβουμε τώρα, ξέρετε εσείς ποιος είπε τι και πότε.
"H ζωή μου στο UK". Ένα ωραίο αφιέρωμα από ένα μετανάστη που, μετά από 12 χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο, πήρε και την υπηκοότητα.
Θυμάστε το Clubhouse; Ήταν ένα σόσιαλ μύδι που κυκλοφόρησε για ένα φεγγάρι τα παλιά τα χρόνια (το 2020) και μετά έσβησε στη λήθη. Τώρα επανέρχεται με εντελώς νέα μορφή: ως messaging υπηρεσία. |
|
|
μια φανταστική, αληθινή φωτογραφία
αυτό είναι ο Διεθνής Διαστημός Σταθμός
κι αυτό από πίσω του, είναι το φεγγάρι
τραβήχτηκε έτσι |
|
|
τέλος, μερικά πολύ ενδιαφέροντα λινξ από sites με paywalls:
ένα καταπληκτικό αφιέρωμα για το πώς η Europol κατάφερε να παρακολουθήσει τα κινητά τηλέφωνα μελών εγκληματικών οργανώσεων από όλη την Ευρώπη, με θεαματικά αποτελέσματα. Μεταξύ άλλων, αποκάλυψαν ότι η κλίμακα του οργανωμένου εγκλήματος στην Ευρώπη είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι φανταζόταν κανείς μέχρι τώρα, με τάσεις ραγδαίας αύξησης. (New Yorker)
μια παράπλευρη, πολύ έντονη συνέπεια της πανδημίας: τα τελευταία τρία χρόνια οι πολίτες, λέει, έχουν γίνει τρομερά πιο απαισιόδοξοι για την πορεία της οικονομίας από ό,τι θα περίμενε κανείς κοιτάζοντας τους δείκτες που καταγράφουν την πορεία της οικονομίας. Το χάσμα είναι πρωτοφανές, δεν έχει ξαναεμφανιστεί τα τελευταία 40-50 χρόνια, τουλάχιστον. (Economist)
Ποιός λαός κοιμάται καλύτερα το βράδυ; Οι Νεοζηλανδοί. Οι Νεοζηλανδοί κοιμούνται καλύτερα το βράδυ. Εμείς είμαστε 22οι σε μια λίστα 35 χωρών. (Economist)
|
|
|
τέλος,
κι αυτή η καταπληκτική φωτογραφία, από το JWTS
ναι, ούτε εγώ καταλαβαίνω τι είναι |
|
|
|
