Maskers, we doen alsof we niet geraakt zijn
In de eerste jaren van je leven maak je kennis met thema's als je welkom voelen, mogen zijn wie je bent en vrijuit jezelf mogen neerzetten. Door allerlei ervaringen in je familie of je omgeving word je hierin soms tekortgedaan. Je ontwikkelt dan een overlevingsreactie, omdat je als klein kind nog zo afhankelijk bent van je omgeving. Deze manier van jezelf beschermen neem je met je mee en is, als je eenmaal volwassen bent, steeds steviger geworden. Er zit dan niet zoveel speelruimte meer in. Zo ontstaat de karakterstructuur, een onbewuste buffer tussen je buitenkant en je binnenkant. Om de pijn uit de weg te gaan, de kwetsing niet te voelen, vorm je een masker. Het masker toont zich in lichaamstaal, gedrag en in contact met anderen.
Maar dit masker ben je niet en je karakterstructuur ben je ook niet. Het masker is een verwijzing naar de zere plek en verbergt je essentie. Maskergedrag: we doen alsof we niet geraakt zijn. Zowel tegenover onszelf als tegenover de buitenwereld. De 6 maskers
|
