|
Op Juli 2017 opent het Grebbelinie Bezoekerscentrum op het Fort aan de Buursteeg in Renswoude haar deuren. Wat is er precies te doen in het bezoekerscentrum en waarom moet je er naartoe? Lees dat in deze nieuwsbrief en hoor wat PelikaanPers daar mee te maken heeft.
|
|
|
Foto Bert Rietberg
Het bezoekerscentrum
Aan het bovengenoemde bezoekerscentrum wordt op dit moment nog volop gebouwd. Maar 8 juli gaat het dan gebeuren. Vanaf die dag kan het publiek een kijkje nemen in de boeiende geschiedenis van de Grebbelinie. De Grebbelinie was een waterlinie, die van de Tachtigjarige oorlog tot de Tweede Wereldoorlog, met een slinger van forten en liniedijken, ons vaderland op een slimme manier verdedigde.
|
|
Eén van die forten is Fort aan de Buursteeg in Renswoude. Het dateert uit de 17de eeuw. Binnenkort kun je dit fort bezoeken en meemaken hoe het verhaal van de Grebbelinie in de interactieve expositieruimte tot leven wordt gebracht. Je kunt ook loungen in restaurant Grebbelounge dat unieke koffie’s en lunchgerechten van eigen bodem serveert.
In het op het fort gelegen proeflokaal van Heeren van de Wijn kun je proeven aan mooie wijnen die passen bij de historie van de Grebbelinie.
Het centraal gelegen bezoekerscentrum is vervolgens een ideaal startpunt om wandelend of fietsend de talloze sporen en verhalen te ontdekken die verscholen liggen in de langgerekte en groene Grebbelinie.
|
|
 Strijd om de Grebbeberg
In 2015 publiceerde PelikaanPers het Stripboek „Strijd om de Grebbeberg” ter gelegenheid van het feit dat 75 jaar geleden de slag op de Grebbeberg plaatsvond. Logisch dat Stichting O-gen, verantwoordelijk voor de bouw van het bezoekerscentrum, voor illustratiemateriaal weer bij ons aanklopte.
|
|
Houten soldaten
In Renswoude staat op de Grebbelinie deze soldaat, met een kettingzaag uitgehakt uit een boom. De soldaat trekt altijd veel bekijks en is een gewild onderwerp voor selfies. De toegankelijkheid van deze „houten soldaat” zorgde ervoor dat het idee werd geboren om het verhaal van de Grebbelinie in het bezoekerscentrum te laten vertellen door monde van verscheidene houten soldaten.
|
|
|
|
Verscheidene houten soldaten. want één houten soldaat was niet genoeg. In de geschiedenis van de Grebbelinie vallen namelijk acht tijdlagen te onderscheiden. Er moesten meer houten soldaten komen en Hennie ging aan het werk. Hier zie je een van zijn eerste schetsen. Aardig, maar dit doet erg denken aan het spel Stratego, en dat is niet helemaal de bedoeling.
|
|
|
Dit is een digitale schets van de soldaat Henrico. Een soldaat die hier leefde ten tijde van de 80 jarige oorlog. Belangrijk is dat je bij deze schets het gevoel krijgt van „hout” en snijwerk. De soldaat staat op een plateautje en de „piek” is gemaakt van een latje van de bouwmarkt. Bert en Simon van Stichting O-gen gaven aan dat ze meer zagen in een ruwe, schetsmatige uitvoering in plaats van in een gladde, „gelikte” uitvoering.
|
|
|
|
Volgende fase. Hier zie je de figuurtjes uit de acht verschillende tijdlagen bij elkaar. Belangrijk is dat, hoezeer ze ook verschillen, qua tijdlaag en uniform, ze tóch een eenheid vormen. Ook mogen de figuren niet te popperig/ kinderachtig zijn, maar moeten ze wel iets martiaals/ geheimzinnigs uitstralen. De donkere knoesten in het hout lijken op schotwonden. Er werd voor gekozen om de soldaten niet in zwart/wit maar in kleur uit te voeren.
|
|
|
|
Dit is soldaat Cornelis van de Franse tijdlaag (19de eeuw). De tekening straalt net voldoende ”houterigheid” uit om het geloofwaardig te maken (let op de krullen op de bodem). Toch zit er leven in Cornelis. Dat heeft te maken met de manier waarop hij je aankijkt…
|
|
|
Nu allemaal samen
In deze een schets zijn alle hoofdpersonen bij elkaar geplaatst. Voor deze gelegenheid zijn ze van hun sokkel gestapt en doet iedereen zijn „eigen ding”. Het totaal heeft iets „heroïsch”, met een glansrol voor Louis, de soldaat uit de tweede tijdlaag (Franse tijd).
|
|
|
|
Ziehier de soldaten volledig in kleur. De houtnerf is nu goed zichtbaar. Het idee van de wapperende vlag haalde het niet in de einduitvoering.
|
|
|
|
|
Speciaal voor het bezoekerscentrum is besloten om de acht houten soldaten nóg een keer te laten uitvoeren. Deze keer ECHT in hout, door een ECHTE houtkunstenaar! Tommy Weijenberg is er in zijn atelier in Voorst druk mee bezig. Nieuwsgierig als altijd gingen Tine en ik er vorige week donderdag kijken. Wat blijkt: zo’n kettingzaag is toch hartstikke zwaar, heel juist…
|
|
|
Tommy heeft het eerste beeld, soldaat Henrico, zo goed als klaar. Gezaagd uit een fiere eiken boomstam van zo’n 800 kilo, staart hij ons aan van onder zijn helm. Op de achtergrond wachten nog zeven andere boomstammen om gezaagd te worden tot houten soldaat… We zijn reuze benieuwd. We willen hier meer over vertellen in de volgende nieuwsbrief.
|
|
|
En verder...
Met het boek over Keizer Wilhelm II gaat het erg goed. Het album kreeg mooie kritieken en de eerste druk is bijna op. Binnenkort gaan we er mee naar verschillende (strip)markten, waaronder Knokke en de Militracks. Ondertussen rijpte in Doorn en Oosterbeek het mooie idee om het album óók in het Duits te laten verschijnen. Er bestaat al veel belangstellling voor in Duitse musea. Wordt vervolgd.
We werken ook aan een nieuw stripboek. Dit keer met als onderwerp: de Atlantikwall. Er is veel interessants over te vertellen. Het project bevindt zich nog in de storyboardfase. Hier komen we nog uitgebreid op terug...
|
|
Onze agenda:
7 mei : Stripfestival Knokke-Heist, Knokke
20-21 mei: Militracks, Overloon
27-28 mei: Living History, Huis Doorn
2-3 juni: Derde noordelijke stripmanifestatie, Leeuwarden
|
|
|
|
|
|
