Afgelopen maand was ik opnieuw twee keer in Afrika. (Bijna zelfs drie keer, conferentie in Nigeria werd gelukkig verplaatst naar het voorjaar.)

De eerste trip was naar Johannesburg. We verbleven op ons vaste plekje (waar de bediening bijna voelt als familie) Ik mocht met de vrienden van CFO-SA drie sessies doen op hun grootste stunt ooit hier, de Finance Indaba. (Een 'indaba' is een oud Zoeloegebruik, waarbij de mening van alle betrokkenen wordt gehoord om in een complexe zaak tot een oplossing te komen.)

Het hele financiële hart van Zuid-Afrika hing vol met banners en promotiemateriaal en ze hadden de grootste hal afgehuurd. Er kwamen 5.000 mensen op af en daar waar ze normaal focussen op een kwalitatief inhoudelijk event voor de financiële top van bedrijven, was van dit evenement de bedoeling om de rest van de hele financiële gemeenschap te verbinden met elkaar en te inspireren met nieuwe actuele en relevante content. Mijn verhaal bood in dat geweld een leuk ander perspectief.

Omdat ik heel ander publiek had dan normaal zat ik me even af te vragen hoe ik het beste kon openen, ze kenden me immers niet. Maar ineens zag ik dat Vusi Thembekwayo  er ook was (een soort Jort Kelder van Afrika, maar dan tien keer bekender) met wie ik vorig jaar al eens prettig samenwerkte. Hij was zo vriendelijk om even dit filmpje voor me op te nemen als disclaimer voor mijn lezing, en dat werkte erg goed.




Lees verder over de trip naar Johannesburg op mijn blog.

------------------------------------------------------
 

De tweede trip was wederom naar Kaapstad, voor de start van Permanent Beta South- Afrika. Wat een feest was dat!

Alle contacten van de vorige trips en de geweldige hulp van het Nederlandse consulaat kwamen van pas op de goede mix van mensen in Workshop 17 bij elkaar te krijgen. Alle hulde voor Kim voor alle voorbereidingen. Mark Meinema, die Permanent Beta Iran aan het opzetten is, had deze week vrijgehouden voor de kick-off in Teheran, maar omdat we die verplaatsten naar het voorjaar hebben we hem maar meegenomen naar Kaapstad, wat een hele goede move bleek te zijn.

Lees hier het verslag van Mark.

De sessies zijn gefilmd, en na een wat aarzelend publiek (dat achteraf dolenthousiast bleek te zijn en acuut ging schakelen om een reeks PB meetups te gaan doen) hadden we een paar pareltjes van sessies. Die van Anna van Nunen van Innofest, bijvoorbeeld, die inbelde met een videoverbinding. En die van Pumi, die in werkelijkheid Mpumelelo heet, die in Khayelitsha woont, een als gewelddadig bekend staande township, en daar mede-aanstichter is van het geweldige initiatief Dine with Khayelitsha en daarmee al 500 gasten heeft laten eten in huizen bij families in hun township. Pumi schrok behoorlijk van alle hulp die hij ineens kreeg vanuit de zaal, waardoor zijn plan komende maanden waarschijnlijk  in een stroomversnelling komt….. Typisch een PB Meetup, zo zouden de vaste PB bezoekers in NL zeggen. Veel enthousiasme en energie. Wij denken dat het komt doordat veel niche-netwerken rondom tech en duurzaamheid  veelal business - of opportinity driven zijn. PB is wat dat betreft een heel ander soort platform, dat eerder 'fast forward'- denkers en doeners aantrekt met een maatschappelijke interesse, waardoor het meer en anders verbindt.

Bekijk hier de sessies:

Martijn -  https://youtu.be/qgeZSNuD74w

Richard Barry - https://youtu.be/PJa2hMUTT7w

Anna van Nunen - https://youtu.be/XQBJ6tlmEw8

Mpumelelo - https://youtu.be/CgwFOcadtJ8

Comments participants: https://youtu.be/poPcoPJUxtc

Lees verder over de trip naar Kaapstad op mijn blog
 

lezingen 

Een flink deel van mijn tijd wordt gevuld met het geven van lezingen. En daar geniet ik van. Wellicht heb ik toch meer van mijn grootvader van moederskant Albert Lucien, die naast fanatiek amateurgeoloog, politieagent, plannenmaker ook nog eens podiumbeest was in de jaren zestig met zijn acts op de xylofoon en de glasharp.

Het leukste van het podium vind ik dat ik nieuwe ideeën uitvoerig kan testen en kan aanpassen. En nieuwe verhaallijnen kan oefenen, en gave nieuwe bijzondere mensen mag ontmoeten. En met de opbrengst alle mooie, maar uiterst onrendabele ideeën kan financieren. :)

Afgelopen maand zaten er weer pareltjes tussen. Ik mocht optreden voor de gehele top van het ministerie van Economische Zaken, en vond daar een verrassend nieuwsgierig, kritisch en open publiek. Gaaf om over de grote thema’s van dit land te mogen praten met de mensen die er daadwerkelijk invloed op hebben. En ik ben er hoopvol over.  Alleen mijn kritiek op het Topsectorenbeleid vonden ze niet zo leuk. Wellicht was ik daarover een beetje verkeerd geïnformeerd. Ik kreeg heel sportief van de baas een uitnodiging voor koffie met tekst en uitleg. Een paar weken later mocht ik optreden voor het ministerie van Buitenlandse zaken en kon ik live uitleggen waarom ik vond dat economische diplomatie zoals zij in Kaapstad aan het doen zijn, mij heel zinvol lijkt en hoe Nederland de wereld kan inspireren (lijkt me hard nodig) en hoe het ministerie en haar netwerk daar sprekers uit Nederland slim voor kan inzetten. Leuk ook om Rob tegen te komen die ik al eens in New York had ontmoet.




 

In Arnhem mocht ik optreden bij Media Villa in Stadsvilla Sonsbeek, via dierbare vakbroeder Marco Derksen. De zaal was in no time uitverkocht (dat blijft een leuk fenomeen en is ook wel eens anders zoals onlangs in Haren toen er echt niemand kwam). Fijne vibes daar in Arnhem met een mooie mix van dierbaren en mensen die nog nooit van me gehoord hadden. 

Op de Dutch Design week mocht ik de grootste klanten van ABN AMRO toespreken en daar zaten mooie topondernemers tussen zoals de mensen van de Efteling. Wat uiterst grappig was is dat ik half grappend riep dat de tijd van lange plannen schrijven echt wel voorbij is en dat als iemand ( ook een bank) aan je vraagt of je iets op papier wil zetten, je dat lekker niet moet doen. Hetgeen iets later resulteerde in deze tweet. Een betaalde tweet door ABN AMRO nog wel. Ik vind het hilarisch allemaal.




 

Qua inhoud van mijn verhaal blijf ik natuurlijk de sociaal-maatschappelijk en economische impact van technologie verkennen en die in toegankelijke taal uitleggen aan iedereen. Steeds vaker krijg ik te horen waar dan de mens blijft in al dit technologische geweld. Ik denk er veel over na, heb er mooie gesprekken over en verwerk steeds meer van die inzichten in mijn lezingen.

Komende maand mag ik in mijn hometown Haarlem optreden op een fijne plek: een bieb op het station. Onwijs leuk.

En voor volgend jaar regent het nu al boekingen in het buitenland. Met die lezingen in het buitenland lijkt overigens iets vreemds aan de hand (of iets heel logisch, dat is natuurlijk een perspectiefkwestie); als je daar niet heel veel geld vraagt voor een lezing word je überhaupt niet serieus genomen…daar kom ik in een volgende nieuwsbrief op terug.

nooit af

Er is veel leuk nieuws over ons boek Nooit Af.

Afgelopen maand kwam Easycratie opnieuw uit, en is ondergebracht bij dezelfde (geweldige) uitgever Business Contact. Wel zo handig, gezien alle plannen die we met beider titels hebben. Easycratie is voor velen een iconisch boek en we hebben ervoor gekozen het boek in zijn oude vorm, met een nieuw voorwoord voor de duiding, uit te brengen, maar met een mooie nieuwe kaft, voor de consistentie met ons nieuwe boek Nooit Af. Wat betreft verkoopaantallen loopt Nooit Af beter dan Easycratie destijds (en daar waren we toen al erg blij mee). De afgelopen maand was wat dat betreft een recordmaand.

Dat is volgens mij aan een drietal zaken te danken. We besloten 50.000 exemplaren van ons amuse-boekje mee te sturen aan de lezers van Managementboek Magazine. Daarmee zijn er inmiddels zo’n 85.000 amuse-boekjes verspreid. Daarnaast zijn Erwin Witteveen en ik vol aan de bak met lezingen over Nooit Af, wat ook zo zijn zijn effect heeft gehad op de verkoop. En wij vermoeden het bestaan van een derde golf: die van de mensen die het boek inmiddels gelezen hebben en fanatiek reclame maken. Dit leid ik af uit de verkoop in de grote boekhandels in steden en via bol. com, waar andere lezers kopen dan die doelgroep die via managementboek koopt. 

Met die laatste doelgroep is nog wat anders aan de hand. Het lijkt erop dat de lezende ‘man on the street’ het boek begint te ontdekken. Ik krijg steeds vaker berichten van opa’s oma’s, vaders, ooms en buurmannen die in Nooit Af ineens duiding van dingen vinden die ze via het achtuurjournaal niet konden plaatsen. En dat is fijn nieuws. Daar doen we het voor. Ik schreef op LinkedIn al even een oproepje, omdat het een doelgroep is die ik niet zo goed ken en niet weet hoe ik hem moet bereiken. Mochten jullie ideeën hebben, dan hoor ik dat graag!

Op 9 december, exact een jaar na de release van Nooit Af, komt eindelijk de beloofde PDF van Nooit Af beschikbaar als download. Hulde aan de uitgever voor het ondersteunen van onze ideeën aangaande gratis downloads. In het colofon van het boek staat overigens nog iets waar we trots op zijn: copyleft ipv copyright. ;)

Ergens in de komende maanden verschijnt ook Een beetje nooit af, een kleine compacte bloemlezing van Nooit Af, net zoals Kleintje Easycratie destijds, dat binnenkort ook weer leverbaar is. Een ideaal cadeau voor Sinterklaas (als Erwin ten minste een beetje opschiet ;)) of voor Kerst. Via mijn netwerk zijn er al forse aantallen besteld (dit loopt in de tienduizenden!) omdat ik er met Erwin voor kies om liever meer boeken te verspreiden dan er flink aan te willen verdienen. Mail ons als je interesse hebt in afname van 250 boekjes of meer.

In het voorjaar zullen er speciale sub-uitgaves van Nooit Af uitkomen, gericht op en verreikt met specifieke content voor een viertal groepen: Onderwijs, zorg, overheid en finance. Bedoeld om grote aantallen mensen in die branches op een toegankelijke manier inzicht te geven in de ontwikkelingen in de samenleving en hoe daar mee om te gaan. Meer hierover in een volgende nieuwsbrief.

In de wat verdere toekomst zullen er tevens pocketedities van Easycratie en Nooit Af uitkomen, alsmede een luxe editie met een wel heel bijzonder aspect eraan. Mocht dat allemaal lukken dan kan ik nu al beloven dat het één van de gasten stunts wordt die er ooit op boekgebied is uitgehaald in Nederland of misschien wel in de hele wereld…

gathering stones

Nadat ik in 2000 berooid achtergebleven was na een nogal rampzalige bedrijfsoverdracht, volgde er een reeks bijzondere gebeurtenissen en ontmoetingen die leidden tot één van de opmerkelijkste projecten uit mijn carrière. 
Twee jaar later had ik een begroting van een miljoen gulden rond en bouwden we met een krankzinnig mooi team van misfits en mafkezen, geholpen door in totaal zo’n 14.000 anderen, in 16 dagen tijd het grootste hunebed dat er ooit gebouwd werd.
Met slechts palen, touw, stenen en menskracht. Het werd de basis van waaruit bijna al mijn latere projecten ontstaan zijn.  Ik heb lang gewacht met het openen van het immense archief. Het wachten was blijkbaar op de ontmoeting met Silvie Kamphuis, die al eens eerder een mooi historisch verhaal opschreef. Sinds een paar maanden ben ik bezig met het ophalen van herinneringen, het reconstrueren van de loop der gebeurtenissen en het opsporen van alle betrokkenen. Het is een feest.
Lees hier meer over het boek dat in de maak is.

En Lees hier alvast de proloog.

Afgelopen maand bereikte mij het verdrietige nieuws dat Niels Schuddeboom, dierbare bekende, inspirator en bikkel van het zuiverste soort, te horen gekregen heeft dat hij ongeneeslijk ziek is en veel te vroeg zal sterven. Ik schreef al eerder over zijn actie om een aangepaste bus te crowdfunden, in verband met zijn handicap en zijn vaderschap.  

Niels is ook nog eens ondernemer en heeft volgens mij als hobby het killen van hindernissen. The guy just never takes no for an answer, op een charmante manier. Niels is één van die mensen uit onze zwerm die al jaren als familie voelt. Hij is lief, betrokken, creatief en superslim. Een bewonderenswaardige kerel, die ondanks zijn handicap baanbrekend bezig bleef. En Niels zou Niels niet zijn als hij van dit laatste treurige nieuws niet ook een positief iets zou maken. (Indachtig de Last Lecture van Randy Pausch) besloot hij zijn vrienden op te trommelen en te mobiliseren voor zijn laatste grote publieke optreden.: http://www.nielsschuddeboom.nl/fakkeldragers/

Als er iemand is die van heel dichtbij en met een optimistische kijk op de wereld ziet wat er in de zorg moet veranderen, dan is het wel Niels. Dit laatste evenement zal dan ook tevens in het teken staan van wat er in de zorg moet en kan verbeteren. 

Bekijk hier de (korte versie van) Herfstgasten met Niels:

Michael Edwards, een zwaar onderschatte misfit

Sinds ik regelmatig in vliegtuigen zit, heb ik ineens veel meer tijd om films en documentaires te kijken.

Op de nachtvlucht uit Johannesburg zag ik de film Eddy The Eagle, over het wonderbaarlijke leven van Michael Edwards, een Engelse stukadoorszoon die vanaf heel jong zijn been in een brace had vanwege zwakke knieën. En die een boek las over de olympische spelen van 1972 en terstond besloot ooit zelf een Olympisch sporter te worden. Kansloos zou je zeggen, maar uiteindelijk deed hij mee aan de winterspelen van Calgary en werd wereldberoemd als Eddy the Eagle.

Niet normaal, die film. Niet normaal! Binnen een half uur zat ik onbedaarlijk te huilen en te lachen door elkaar. En ik kon er ook niet meer mee stoppen. Zelden zoveel tranen geplengd van het huilen en lachen tegelijkertijd. De stewardess moest er met doekjes aan te pas komen. En daarna keek ik hem nog eens met Kim. Same story. 
 

Het is een enorme aanrader. Omdat het gaat over de kracht van de underdog. Die stelselmatig genegeerd, gepest en niet serieus genomen wordt. En met een naïef doorzettingsvermogen volhoudt en impact maakt die de tegenkrachten niet zien aankomen omdat ze niet geïnspireerd zijn.
Breek me de bek niet open. Moet je nagaan wat er gebeurt als je in Drenthe een hunebed wilt bouwen :).

Voor deze mensen (ik ken er veel, en verzamel ze al jaren fanatiek om me heen) is technologie een zegen. Gelukkig schreef Chris Brogan al dit geweldige boek: The freaks shall inherit the earth; entrepreneurship for weirdo’s, misfits and world dominators. En onlangs schreef Adam Grant het geweldige boek Originals. over het belang van deze mensen voor de vooruitgang.

Twee mooie rollen ook in de film voor Hugh Jackman en Christopher Walken. Kijken die film! TRAILER.

Ik zag nog een film die erg de moeite waard was: The man who knew infinity. Over een geweldige Indiër, Srinivasa Ramanujan die in Cambridge wiskunde wilde studeren en een krankzinnig geniale wiskundige (gespeeld door Dev Patel)  bleek te zijn die intuïtief meer over wiskunde bleek te snappen dan al die stijfkoppige trotse Engelsen bij elkaar. Met een geweldige rol van Jeremy Irons (een van mijn favoriete acteurs overigens).

PB dag en PB borrels

Op 14 november is het weer zover. Twee keer per jaar organizonderen we met de Permanent Beta zwerm een groot evenement  met meer dan 50 sprekers en inspirerende denkers. Inmiddels zijn we aanbeland bij de 9e editie. De locatie is wederom bij Amsterdam Connect, het 'Permanent Beta City lab', dat meer en meer gaat lijken op de visie die we een half jaar geleden hadden. Organisch groeit het steeds verder daar en we hebben er inmiddels zelfs een heus kantoor/opslagplaats voor banners, boeken  en handig om regelmatig even met het team ongestuurd heel hard te focussen op de mooie projecten die we aan het bouwen zijn.  

Voor meer informatie over het wat en waarom van Permanent Beta, lees hier een mooi achtergrond artikel.

De Permanent Beta dagen zijn vrij toegankelijk en iedereen werk vrijwillig mee. Voor veel ervaren sprekers is het een fijne plek om nieuw materiaal te try-outen, dus je hebt een goede kans om veel nieuwe dingen te zien, te leren en te horen. Op de playground hebben we mooie demo’s van nieuwe technologie, want ermee spelen is natuurlijk nog leuker dan erover te horen,  en verder proberen we een mooie mix te cureren over tech, en de sociaal, maatschappelijk- en economische kant van ontwikkelingen in onze samenleving. Zowel Erwin Witteveen als ik zijn aanwezig met een leuke sessie, en je kunt er gewoon lunchen en eten en borrelen (voor eigen rekening, maar dat is op een gratis event natuurlijk heel logisch).

Voor mensen die ons boek willen kopen, de uitgever heeft beloofd dat er voldoende exemplaren aanwezig zijn.

Inmiddels zijn we met PB gestart in twee nieuwe landen, onze zuiderburen in Antwerpen zijn met een leuke ploeg aangehaakt en Kim en ik zijn net terug uit Kaapstad, waarover ik eerder in deze nieuwsbrief al verhaalde.  En volgend jaar starten we in Iran, in Teheran. (Hoe dat zo is gekomen lees je hier).

Naast het buitenland en de grote PB dag zijn we erg fanatiek met nog iets nieuws: een kruising van veel dingen die ik al eerder deed. Co-werken zoals in de begindagen van Seats2meet Utrecht, een beetje Standup Inspiration (dat helaas ter ziele is), een beetje Naamlooz, en iets met eten en muziek gemixt met Nooit Af. Bij gebrek aan beter noemen we het een maandelijkse PB borrel, maar het omvat dus eigenlijk meer dan de titel doet vermoeden.  Het idee is dat dit aanzwelt tot een ongelofelijk gaaf samenzijn van bijzondere mensen, om maandelijks een enorme boost te geven aan alle activiteiten van deelnemers, door iedereen die je daarvoor nodig hebt gewoon op dezelfde dag onder één dak te hebben. Mocht er animo genoeg zijn, dan kunnen we er ook nog een leuk dansfeest aan vastplakken, want onze plek bleek afgelopen maand zelfs een prima locatie voor het Amsterdam Dance Event.
 

De eerstvolgende borrel is op 25 november. Voel je vrij om vrolijk aan te haken. Het is wel handig om je even aan te melden, zodat wij weten wie er allemaal zijn en de horecamensen ongeveer weten wat ze kunnen verwachten.

wie heeft het boek van geert mak gewonnen?